Η αρχαιολογική κληρονομιά αποκτά διαρκώς αυξανόμενή σημασία για την Πολιτική, το Δίκαιο, και την Οικονομία. Η ανάγκη προστασίας της θυμίζει σε αρκετά σημεία την ραγδαία εξέλιξη της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος στις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα.
Ο σύγχρονος άνθρωπος αντιλαμβάνεται πια την πολιτιστική κληρονομιά σε παγκόσμια διάσταση, παράλληλα όμως καλείται να προσδιορίσει την ταυτότητά του σε τοπικό, δηλαδή εντέλει σε προσωπικό επίπεδο («Think globally act locally»).
Στα πλαίσια αυτά η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επιτελέσει ήδη από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ μια θεαματική στροφή με την διεύρυνση της επίσημης δράσης της στον τομέα του πολιτισμού, αναγνωρίζοντας έτσι ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση δεν είναι δυνατόν να προχωρήσει χωρίς το κατάλληλο πνευματικό υπόστρωμα. Αντίστοιχες είναι οι εξελίξεις σε διεθνές και εθνικό επίπεδο. Η διεθνής κοινότητα πυκνώνει διαρκώς το φάσμα των κανονιστικών ρυθμίσεων σχετικά με τη συντήρηση, ανάδειξη και διακίνηση των πολιτιστικών αγαθών. Οι εθνικές νομοθεσίες από την άλλη ανανεώνονται διαρκώς, αντιμετωπίζοντας όλο και πιο σύνθετα προβλήματα προστασίας. Το άμεσο αποτέλεσμα της εξέλιξης αυτής είναι η ανάδυση του δικαίου αρχαιολογικής κληρονομιάς ως ενός ταχύρρυθμα μεταβαλλόμενου και πολυεπίπεδου ρυθμιστικού πλαισίου. Το έμμεσο αποτέλεσμα είναι ότι πλέον καθίσταται εξαιρετικά δυσχερής η παρακολούθηση των διαφόρων εξελίξεων από το ενδιαφερόμενο κοινό, τόσο το εξειδικευμένο όσο και το απλό.
Σε αυτήν ακριβώς τη συνειδητοποίηση ανάγεται η γένεση της Ελληνικής Εταιρίας Δικαίου Αρχαιοτήτων. Η Εταιρία ιδρύθηκε το Σεπτέμβριο του 2006 ως αστική μη κερδοσκοπική εταιρία που βασίζεται οικονομικά σε εισφορές μελών, δωρεές, και χορηγίες από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς καθώς και έσοδα από δραστηριότητες. Αποτελεί έναν διεπιστημονικό φορέα που έχει σκοπό την διερεύνηση των αλληλεπιδράσεων μεταξύ δικαίου και αρχαιολογίας και την ευαισθητοποίηση της ελληνικής κοινωνίας ως προς τα προβλήματα που αντιμετωπίζει τόσο η διαφύλαξη όσο και η αξιοποίηση της αρχαιολογικής κληρονομιάς.The creation of the Hellenic Society for Law and Archaeology (HSLA) is a necessary response to the rapid evolution and growing complexity of cultural heritage law. Promoting and safeguarding cultural heritage is increasingly becoming one of the more important issues in the national and international political agenda. Governments and international organizations agree on the fundamental importance of the protection of cultural heritage and increasing public awareness within society. However, such aspirations are often found to be in conflict with other social and economic priorities making cultural heritage law, and antiquity law in particular, one of the most complex “legal arenas”. This complexity of laws and the lack of proper accesses to information creates an ambiguity for the people and institutions involved with archaeology and thus hindering progress and leading to delays in the development of new policies.
Archaeological heritage protection is currently served by the utilization of aspects of a diverse range of legal fields which, when applied in practice, address neither the concerns of the multiple stakeholders, nor the objectives of protection. HSLA believes that a satisfactory level of archaeological heritage protection will only be achievable through a holistic approach to the development of the relevant legal frameworks under the umbrella of law and archaeology. To this end the close collaboration of lawyers, archaeologists, museums specialists, as well as representatives from local government and private sector is a key element of its success.
Saturday, September 1, 2012
Ελληνική Εταιρία Δικαίου Αρχαιοτήτων - The Hellenic Society for Law and Archaeology
Ελληνική Εταιρία Δικαίου Αρχαιοτήτων - The Hellenic Society for Law and Archaeology
Labels:
archaeology,
Greece,
Law
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment